Buch Präsentation

Hartelijk welkom bij de presentatie van onze reisgids over Den Haag. Fijn dat jullie allemaal gekomen zijn.

Twee Franken schrijven een reisgids over Den Haag. Waarom? Het begon met een woest idee in de Old Jazz in het Statenkwartier. Helmut is een levensgenieter die zo’n beetje alle restaurants in Den Haag kent. Zelf ben ik een groot liefhebber van musea en kunst.

Den Haag heeft op dat gebied zó veel te bieden.

En toen we in de Old Jazz tegen elkaar zaten op te scheppen, ontstond het idee om dat alles op papier te zetten. Om de honderdduizenden Duitstalige toeristen die jaarlijks naar Den Haag komen, ook de wat minder bekende kanten van Den Haag en Scheveningen te laten ontdekken.

Zo’n gids schrijf je natuurlijk niet met z’n tweeën. Daarom wil ik iedereen - die ons geholpen heeft - bedanken. Vooral Matthias.
Hij heeft een groot aantal foto’s gemaakt. En hij heeft vele middagpauzes opgeofferd, om restaurants te testen. En om Haagse terrassen te verkennen. Hij is een groot wijnkenner - en een fijnproever. Hij is zelfs in staat om te vertellen welk type azijn in de linzen ontbreekt.

Bedankt Mariëtte. Zij ging met mij naar de Japanse tuin. Matthias kwam ook me. Mariëtte verloor haar hart niet alleen aan de azalea’s, maar ook aan Matthias. Sinds die tijd zijn ze samen. Zo blijkt dat een reisgids over Den Haag ook iets moois tussen twee mensen kan losmaken. Alleen dat al maakt het de moeite van het schrijven waard.

Bedankt Fleur, dat je de geheimen van het jenever stoken met me hebt gedeeld. Ik heb nooit geweten dat er zoveel spreekwoorden met jenever samenhangen.

Mijn dank gaat natuurlijk ook uit aan de prachtige stad Den Haag en vooral naar Scheveningen. Ik leef daar nu 6 jaar en ben daar voor de charmes van een verdwaalde Fries gevallen - Aart. Ik blijf dus nog wel een tijdje. We moeten misschien nog aan een tweede en een derde editie van onze reisgids werken. Misschien dat ik in de komende tijd zelfs zal leren hoe je een haring met uitjes kan eten, zonder dat die uitjes in je neus en in je decolleté vallen.

Mijn grootste woord van dank gaat natuurlijk naar Helmut. Met hem heb ik het boek geschreven. Het was een leuk project en we hebben samen tal van gezellige avonden doorgebracht. Natuurlijk zijn we elkaar daarbij ook wel eens in de haren gevlogen. We zijn tenslotte allebei stijfkoppige Franken.

Een nou is Helmut aan de beurt.

Ach ja – danke, Papa, dass du extra aus Deutschland gekommen bist ...